Feiten en intuïtie

Kijk meer dan twee weken vooruit en je weet niet wat het weer gaat doen. Het kan vriezen, het kan dooien. Maak een levensplan voor de komende tien jaar en het loopt toch net even anders dan gedacht. Geef een klein kind tomatensoep en je hebt geen idee waar je die soep allemaal gaat terugvinden.

Het leven is onzeker.

Wat kan helpen in het omgaan met die onzekerheid? Een feit. Al millennialang zijn wij stervelingen op zoek naar houvast, een logisch verhaal, naar méér kennis. De complexiteit en onzekerheid van het bestaan zijn niet te accepteren, dus wat doen we? Juist! We gaan zoeken. En als we vinden wat we zochten, dan zoeken we verder naar iets nieuws.

Naar nieuwe feiten.

Maar juist omdát we in een onzekere wereld leven, hebben we een superkracht ontwikkeld: onze intuïtie. We voelen dingen aan, nemen keuzes op gevoel. Intuïtie heeft ons veel nare situaties gescheeld, omdat we het gevaar niet opzochten. Tegelijkertijd heeft de intuïtie ook voor enorme vooruitgang gezorgd, aangezien het ons aanmoedigde om risicovolle stappen te zetten.

Op gevoel, gespeend van de feiten.

Handig, toch? Kunnen we dan niet gewoon stoppen met zoeken naar die feiten? Nee, liever niet. Beter is om er een super-superkracht van maken door de intuïtie te combineren met de feiten. Een beetje van beide gebruiken. Om goede vragen te stellen en uiteindelijk (nóg) betere keuzes te maken.

Samen met de feiten dus.